معرفی بنا: پردیس سینمایی پارک ملت ایران، تهران معمار: کاترین اسپریدونف ، رضا دانشمیر
پروژه‌ی پردیس سینمای
پارک ملت در منطقه‌ی 3 شهرداری تهران و در
زمینی کشیده و بدون شکل مشخص به مساحت 6 هزار متر مربع در منتهی‌‌الیه جنوب غربی پارک ملت طرح و اجرا شده است.
این پروژه با زیر بنای 15 هزار متر مربع، شامل 4 سالن سینما هر یک به ظرفیت 300 نفر و یک سالن نمایش کوچک به ظرفیت 30 نفر به همراه فضاهای نمایشگاهی، رستوران و کافی‌شاپ، فروشگاه کتاب و CD و فضاهای اداری و خدماتی مورد نیاز می‌تواند در ساعات ازدحام جمعیتی در حدود 2200 نفر را در خود جای دهد.
این مجموعه با توجه به استقرار در محوطه‌ی پارک، از همه‌ی مزایای آن به عنوان محوطه بهرمند است. پارک ملت با توجه به مؤلفه‌های برنامه‌ریزی شهری به عنوان پارکی با عملکرد شهری و با حوزه‌ی نفوذ بسیار وسیع شناخته می‌شود، ضمن آن که از نظر کارکرد‌های آموزشی و پژوهشی- تخصصی، می‌تواند عملکردهای خاص نیز در حد حوزه‌ی نفوذ شهری داشته باشد. بنابراین مجموعه، نیازهای منطقه‌ای را که با توجه به وسعت و جمعیت آن کمبود شدید فضاهای فرهنگی و سینمایی در آن احساس می‌شود برطرف می‌کند و در عین حال بر کل شهر تأثیر می‌گذارد. این مجموعه از شمال و شرق به محوطه‌ی پارک و از جنوب به بزرگراه نیایش و از غرب محوطه‌ی مجموعه‌ی ورزشی انقلاب محدود می‌شود.
با توجه به شیب بستر استفاده از اتصال شیب گردان دو سالن نمایش در امتداد یکدیگر، ایوان سر پوشیده‌ی بزرگی ایجاد شده که محل گفتگو و تبادل نظر، اجرای مراسم و رویدادهای متنوع فرهنگی و اجتماعی خواهد بود. تأثیر این استراتژی در سازماندهی فضایی عناصر پروژه به ایجاد سه فضای باز وکشیده انجامید.
فضای اول در زیر زمین مربوط به فعالیت‌های نمایشگاهی، فضای دوم در همکف به ایوان سر پوشیده‌ی ورودی و فضای سوم در بالاترین سطح به رستوران و غذاخوری مجموعه اختصاص پیدا کرده‌اند. این سه فضای باز افقی توسط دو فضای عمودی در دو سوی خود که شامل فضاهای انتظار و خدماتی‌اند به یکدیگر متصل می‌شوند.
سازه‌ی مجموعه‌ی فرهنگی پارک ملت از سه بلوک مجزا تشکیل شده است. سیستم
سازه‌ای بلوک‌های کناری که در پلان تقریباً شکل مربع مستطیل دارند، از نوع
قاب خمشی است و از دیوار بتن مسلح در طبقات پایین و از سازه‌ی فولادی قاب خمشی و بادبند فولادی در آخرین طبقه استفاده
شده است.
پردیس سینمایی پارک ملت که رتبه نخست ساختمان‌های عمومی جایزه معمار ۱۳۸۷ و هم چنین عنوان پروژه منتخب در فستیوال ۲۰۰۹ بارسلونا را به خود اختصاص داده، به اعتقاد نگارنده، یکی از آثار شاخص و قابل اعتنای معماری معاصر ایران در سال‌های اخیر است که از نظر نحوه برخورد معمار آن با مقوله طراحی معماری ، می‌تواند به عنوان الگویی کارآمد و راهگشا برای تعریف و ارائه هویتی جدید از معماری ایران، مورد توجه نسل جوان معماری کشور قرار گیرد .
آن چه پردیس سینمایی پارک ملت را در ردیف آثار شاخص و قابل اعتنای معماری معاصر ایران قرار می‌دهد، در درجه نخست مربوط به دیدگاه ارزشمند و متعالی معمار آن درباره ماهیت معماری و موفقیت نسبتاً قابل توجه او در جامه عمل پوشاندن به این دیدگاه در قالب یک اثر ساخته‌شده است.
